De kwartfinale is gespeeld, inmiddels als ik dit schrijf is het zelfs al 1.30 's nachts. Ik heb vandaag verloren van de wereldkampioen met een geweldige score van 107 tegen 96. Haar score was een nieuw wereld en paralympisch record en mijn score was de 4e beste van de hele dag geschoten. Helaas kwam ik LEE iets te vroeg tegen in de finalerondes.
Ik ben zeeeeeeer tevreden en gelukkig met de score die ik vandaag heb neergezet en ook heel erg tevreden met het totale toernooi. Vanaf nu ben ik dus toerist in Beijing.
Morgen gaan we nog naar de finales kijken, eindelijk samen met de familie en LEE verschrikkelijk aanmoedigen (nu moeten we er als supporter natuurlijk wel voor zorgen dat, diegene die mij uit het toernooi schiet, ook wint!!)
Ook gaan we morgenochtend, .... tijdens de finales, ...... op de tribunes, ......... als toerist, plannen wat we de rest van de week allemaal nog willen gaan doen. We zouden nog graag naar de volleybal wedstrijd willen (om brons inmiddels), naar een cp voetbalwedstrijd (om de 4e/ 5e plek) en natuurlijk als supertoerist even naar DE MUUR.
Hoe we dit allemaal gaan doen en wanneer moet dus wachten tot een later moment. Nu is het verstandig om te gaan slapen want ondanks dat mijn toernooi afgelopen is, staan we morgenochtend wel om 7.00 uur op om een paar (nieuwe) vrienden uit te zwaaien van de judo, die morgen alweer naar huis gaan.
De rest van de nederlandse equipe gaat donderdag de 18e gezamelijk terug. Tot die tijd hebben we dus nog om van alles te doen en bekijken.
groetjes en welterusten, Eliane
vrijdag 12 september 2008
donderdag 11 september 2008
door naar de kwartfinales
Na mijn vrije dag van gisteren mocht ik vandaag door voor de 1/16 finales. Ik mocht tegen een japanse dame schieten die in de voorrondes 1 puntje meer had geschoten. Dit was mijn eerste dag in een groot stadion - GE-WEL-DIG!!
Ik vond het ontzettend mooi, de tribune zat niet vol maar wat er zat was voor de helft oranje en dus allemaal daar voor mij, SUPER gewoon!
Na de eerste 6 pijlen stond ik 11 punten voor, daarna kreeg ik het even moeilijk en schoot ik een 5 en een 4 op het bord maar desondanks heb ik de japanse verslagen met 93 om 90 punten. Morgen mag ik door naar de kwartfinales en ik heb dus sowiezo al een plaats bij de eerste 8. Ik mag morgen schieten tegen de wereldkampioen LEE Hwa Sook uit Korea.
Vanavond wordt er een kort interview uitgezonden bij de NOS (tussen 19.20 en 20.15 uur)
hier zijn ook nog een paar foto's die gemaakt zijn tijdens de eerste dagen.
foto 1
http://www.archery-specials.com/index.php?&kat=20&modus=anzeigen&id=06267f53545a227788810379ca15f521
foto 2
http://www.archery-specials.com/index.php?&kat=20&modus=anzeigen&id=3ba439b8dd63dcae6d8f87d62443c5bf
foto 3
http://www.archery-specials.com/index.php?&kat=20&modus=anzeigen&id=ae2d5f88af9d46da0520528d84029386
foto 4
http://www.archery-specials.com/index.php?&kat=20&modus=anzeigen&id=0159484b0bc4ef2355fafa7254cfef56
groet Eliane
Ik vond het ontzettend mooi, de tribune zat niet vol maar wat er zat was voor de helft oranje en dus allemaal daar voor mij, SUPER gewoon!
Na de eerste 6 pijlen stond ik 11 punten voor, daarna kreeg ik het even moeilijk en schoot ik een 5 en een 4 op het bord maar desondanks heb ik de japanse verslagen met 93 om 90 punten. Morgen mag ik door naar de kwartfinales en ik heb dus sowiezo al een plaats bij de eerste 8. Ik mag morgen schieten tegen de wereldkampioen LEE Hwa Sook uit Korea.
Vanavond wordt er een kort interview uitgezonden bij de NOS (tussen 19.20 en 20.15 uur)
hier zijn ook nog een paar foto's die gemaakt zijn tijdens de eerste dagen.
foto 1
http://www.archery-specials.com/index.php?&kat=20&modus=anzeigen&id=06267f53545a227788810379ca15f521
foto 2
http://www.archery-specials.com/index.php?&kat=20&modus=anzeigen&id=3ba439b8dd63dcae6d8f87d62443c5bf
foto 3
http://www.archery-specials.com/index.php?&kat=20&modus=anzeigen&id=ae2d5f88af9d46da0520528d84029386
foto 4
http://www.archery-specials.com/index.php?&kat=20&modus=anzeigen&id=0159484b0bc4ef2355fafa7254cfef56
groet Eliane
dinsdag 9 september 2008
De 'kop' is eraf
Ik heb EINDELIJK m'n eerste schietdag achter de rug. Vanmorgen zijn we al vroeg naar het veld gegaan, om 7.30 zaten we aan het ontbijt, rond 8.00 uur zijn we naar het veld gegaan en vanaf 9.00 uur konden we inschieten, ik voel me erg goed vandaag, eigenlijk al sinds gisteren. Ik heb echt het gevoel dat ik er klaar voor ben om te starten met de wedstrijd.
Om stipt 10.00 uur begon onze kwalificatieronde. Ik voelde me nog steeds erg goed en kon lekker ontspannen beginnen met schieten. In de eerste helft van de kwalificatie schoot ik 277 punten en in de tweede helft 283, dit bracht mijn totaal op 560 punten en hiermee sta ik 9e op de ranking.
Dit komt goed overeen met de plaats die ik in gedachte had. ons veld bestaat tijdens dit toernooi uit 20 deelnemers en de eerste 12 mensen hebben morgen een vrije dag, dus ik ook, en hoef dus overmorgen pas weer te schieten.
Ik kom dan in mijn eerste match uit tegen een japanse (plaats 8) die in de voorrondes 561 punten heeft geschoten, we zijn dus goede gelijkwaardige tegenstanders.
Al met al heb ik goed geschoten, ik heb vandaag mijn 2de beste score neergezet en erg gelijkmatig geschoten. Ik heb vooral kunnen schieten zoals ik wilde schieten, weinig moeilijke of gespannen momenten meegemaakt.
Er zijn sommigen onder jullie die me de vraag stellen waar alles te vinden zou zijn, om nog een keer wat info door te geven aan jullie mbt live beelden of scores zie de links hieronder.
Live paralympics naar keuze via internet:
http://www.paralympicsport.tv/
http://www.youtube.com/paralympicsporttv
http://www.paralympic.org/release/Main_Sections_Menu/index.html
Volgen van scores per datum:
(mijn klasse in de volgende site = woman individual standing)
http://www.archery.org/
Ook wordt alles bijgehouden op http://www.sport.nl en op http://www.handboogsport.nl
Foto's zijn te zien op www.bogensport.de
Groetjes, Eliane
Om stipt 10.00 uur begon onze kwalificatieronde. Ik voelde me nog steeds erg goed en kon lekker ontspannen beginnen met schieten. In de eerste helft van de kwalificatie schoot ik 277 punten en in de tweede helft 283, dit bracht mijn totaal op 560 punten en hiermee sta ik 9e op de ranking.
Dit komt goed overeen met de plaats die ik in gedachte had. ons veld bestaat tijdens dit toernooi uit 20 deelnemers en de eerste 12 mensen hebben morgen een vrije dag, dus ik ook, en hoef dus overmorgen pas weer te schieten.
Ik kom dan in mijn eerste match uit tegen een japanse (plaats 8) die in de voorrondes 561 punten heeft geschoten, we zijn dus goede gelijkwaardige tegenstanders.
Al met al heb ik goed geschoten, ik heb vandaag mijn 2de beste score neergezet en erg gelijkmatig geschoten. Ik heb vooral kunnen schieten zoals ik wilde schieten, weinig moeilijke of gespannen momenten meegemaakt.
Er zijn sommigen onder jullie die me de vraag stellen waar alles te vinden zou zijn, om nog een keer wat info door te geven aan jullie mbt live beelden of scores zie de links hieronder.
Live paralympics naar keuze via internet:
http://www.paralympicsport.tv/
http://www.youtube.com/paralympicsporttv
http://www.paralympic.org/release/Main_Sections_Menu/index.html
Volgen van scores per datum:
(mijn klasse in de volgende site = woman individual standing)
http://www.archery.org/
Ook wordt alles bijgehouden op http://www.sport.nl en op http://www.handboogsport.nl
Foto's zijn te zien op www.bogensport.de
Groetjes, Eliane
aankomst in 'het dorp'
Eindelijk is het dan zover. Gisteren zijn we van Zuid Korea, met de handbike poeg samen naar china afgereisd. De laatste 2 dagen waren we alleen in het hotel met de handbike ploeg, alle andere ploegen waren al vertrokken en hadden we al uitgezwaaid, nu waren wij eindelijk aan de beurt.
We waren al vroeg op omdat we om 8.00 uur met de bus naar seoel zouden vertrekken, dit is een rit van ongeveer 2,5 a 3 uur. rond 7 uur zaten we allemaal aan het ontbijt en hadden we de koffers en materialen al ingepakt bij de deur staan. De bagage ging met een vrachtwagentje voor ons uit en wij gingen met een bus.
Op het vliegveld liep alles erg makkelijk en snel, zodoende hadden we tijd over om nog even wat te eten voordat we in het vliegtuig stapten. Dat het snel gaat is bijzonder omdat mijn boogkoffer meestal helemaal uitgepakt moet worden omdat ze niet van buitenaf kunnen zien wat erin zit (en ik het natuurlijk nooit vertel maar benoem als sports equipment, anders ben je altijd de klos met uitpakken). Ook bij de handbikers is dit het geval en die dozen met fietsen zijn verschrikkelijk groot.
Maargoed, we zaten op tijd in het vliegtuig, hebben 1,5 uur gevlogen naar China en vanaf dat moment was het echt een gekkenhuis!! Ik hoop dat het enigszins te begrijpen is als je onderstaande leest want ik denk zelf dat het niet/ nauwelijks over te brengen is op een ander ZO GROOTS!
Vanaf het vliegtuig zelf werden we opgewacht door 2 'poppetjes' (zo zijn wij inmiddels de chineze vrijwilligers gaan noemen die hier rondlopen, want ze zijn echt overal en je merkt haast niet wanneer de 1 wegloopt en de ander het overneemt) alles verliep volgens Chineze perfectie, het leek allemaal wel gechoreografeerd, zo netjes verliep alles.
In no time was onze bagage in een vrachtwagentje gepakt en zaten we zelf in een gekoelde bus, waar vers koud water was om te drinken.
Langs de hele route, van ongeveer 20 minuten, hingen aan iedere lantaarnpaal banners, er was zelfs bewegwijzering naar het IPC paralympisch dorp!!
In het dorp (nou ja, meer BIJ het dorp) aangekomen, werden we uit de bus geloodsd en vriendelijk maar dwingend naar de security gedreven, samen met al onze bagage. Eenmaal door de security (dit zijn detectorpoortjes voor ons en rontgen voor de bagage) konden we alles weer op een nieuw vrachtwagentje laden dat naar ons appartement reed - ik probeer in de loop van de week nog wel een keer een mail rond te sturen waarin in de omvang van 'het dorp' probeer uit te leggen.
Via zo'n zelfde route moet je vanaf het dorp naar alle sportplaatsen. Dit kan met een bus die over het terrein een route rijdt of ook lopend of met een fiets. iedere 5 minuten stopt er wel ergens een bus, als je duidelijk genoeg zwaait hoef je niet eens naar een bushalte te lopen maar stopt die gewoon voor je neus, binnen het dorp dan hé. Zodra je bij de grote bushalte overstapt en door de security gaat, naar de stad of je sportplaats dan houdt de communicatie meteen op. er spreekt niet/ nauwelijks iemand engels of enige andere taal, Dit betekent dat je ook haast nergens kunt komen.
Alles bij elkaar gerekend is het nu al (op de tweede dag) een gigantisch evenement, groter dan groots opgezet en nauwkeurig gechoreografeerd, tot en met de beveiliging aan toe en de schoonmakers, lijkt iedereen precies te weten waar hij/zij moet zijn op welk moment en wat te doen. bv de schoonmakers en plantsoen verzorgers, zij hebben het lelijkste baantje en pak en DUS allemaal een smiley button op hun jasje, om maar gezellig en leuk over te komen.
Ik zou hier nog uren over kunnen schrijven en doorgaan maar dan gaat dit bericht nooit weg en hebben jullie nog steeds niets te lezen. het volgend bericht zal gaan over het dorp en over de opening in het holland house. misschien morgen, anders overmorgen.
We waren al vroeg op omdat we om 8.00 uur met de bus naar seoel zouden vertrekken, dit is een rit van ongeveer 2,5 a 3 uur. rond 7 uur zaten we allemaal aan het ontbijt en hadden we de koffers en materialen al ingepakt bij de deur staan. De bagage ging met een vrachtwagentje voor ons uit en wij gingen met een bus.
Op het vliegveld liep alles erg makkelijk en snel, zodoende hadden we tijd over om nog even wat te eten voordat we in het vliegtuig stapten. Dat het snel gaat is bijzonder omdat mijn boogkoffer meestal helemaal uitgepakt moet worden omdat ze niet van buitenaf kunnen zien wat erin zit (en ik het natuurlijk nooit vertel maar benoem als sports equipment, anders ben je altijd de klos met uitpakken). Ook bij de handbikers is dit het geval en die dozen met fietsen zijn verschrikkelijk groot.
Maargoed, we zaten op tijd in het vliegtuig, hebben 1,5 uur gevlogen naar China en vanaf dat moment was het echt een gekkenhuis!! Ik hoop dat het enigszins te begrijpen is als je onderstaande leest want ik denk zelf dat het niet/ nauwelijks over te brengen is op een ander ZO GROOTS!
Vanaf het vliegtuig zelf werden we opgewacht door 2 'poppetjes' (zo zijn wij inmiddels de chineze vrijwilligers gaan noemen die hier rondlopen, want ze zijn echt overal en je merkt haast niet wanneer de 1 wegloopt en de ander het overneemt) alles verliep volgens Chineze perfectie, het leek allemaal wel gechoreografeerd, zo netjes verliep alles.
In no time was onze bagage in een vrachtwagentje gepakt en zaten we zelf in een gekoelde bus, waar vers koud water was om te drinken.
Langs de hele route, van ongeveer 20 minuten, hingen aan iedere lantaarnpaal banners, er was zelfs bewegwijzering naar het IPC paralympisch dorp!!
In het dorp (nou ja, meer BIJ het dorp) aangekomen, werden we uit de bus geloodsd en vriendelijk maar dwingend naar de security gedreven, samen met al onze bagage. Eenmaal door de security (dit zijn detectorpoortjes voor ons en rontgen voor de bagage) konden we alles weer op een nieuw vrachtwagentje laden dat naar ons appartement reed - ik probeer in de loop van de week nog wel een keer een mail rond te sturen waarin in de omvang van 'het dorp' probeer uit te leggen.
Via zo'n zelfde route moet je vanaf het dorp naar alle sportplaatsen. Dit kan met een bus die over het terrein een route rijdt of ook lopend of met een fiets. iedere 5 minuten stopt er wel ergens een bus, als je duidelijk genoeg zwaait hoef je niet eens naar een bushalte te lopen maar stopt die gewoon voor je neus, binnen het dorp dan hé. Zodra je bij de grote bushalte overstapt en door de security gaat, naar de stad of je sportplaats dan houdt de communicatie meteen op. er spreekt niet/ nauwelijks iemand engels of enige andere taal, Dit betekent dat je ook haast nergens kunt komen.
Alles bij elkaar gerekend is het nu al (op de tweede dag) een gigantisch evenement, groter dan groots opgezet en nauwkeurig gechoreografeerd, tot en met de beveiliging aan toe en de schoonmakers, lijkt iedereen precies te weten waar hij/zij moet zijn op welk moment en wat te doen. bv de schoonmakers en plantsoen verzorgers, zij hebben het lelijkste baantje en pak en DUS allemaal een smiley button op hun jasje, om maar gezellig en leuk over te komen.
Ik zou hier nog uren over kunnen schrijven en doorgaan maar dan gaat dit bericht nooit weg en hebben jullie nog steeds niets te lezen. het volgend bericht zal gaan over het dorp en over de opening in het holland house. misschien morgen, anders overmorgen.
woensdag 3 september 2008
Bericht uit Korea
Gisteren ben ik in Korea aangekomen, ik heb een geweldig luxe reis gehad. In het vliegtuig aangekomen werden we meteen ontvangen door de purser, die had al gehoord dat wij met 2 personen op de vlucht mee zouden gaan en was aan het kijken of we in de business class bij konden, dit lukte, dus hadden we zeeeeeer luxe stoelen en bediening onderweg. Ook kwam de gezagvoerder ons persoonlijk welkom heten op de vlucht en vroeg of ik het mischien leuk zou vinden om in de cockpit te zijn tijdens de start en landing ........duhu....... NATUURLIJK is dit leuk!! Dus zo is het gegaan. Moet zeggen dat het erg leuk was,vooral omdat je zoveel zicht hebt rondom maar de ruimte viel me wel erg tegen, die mannen hadden eigenijk nog minder beenruimte dan de reizigers in de economy class.
Verder heb ik de eerste dag van de trainingsweek in Korea er al opzitten. We zitten in een leuk hotel met veel sportfaciliteiten om ons heen, er is echt van alles te doen. De stad waar we zitten heet Chuncheong.
Ook op de eerste dag al even geschoten, in ieder geval gingen alle pijlen rechtuit en raakten het bord, verder weet ik niet zo goed hoe het was, ik heb het gevoel van watten in m'n hoofd, dit komt door de jetlag en zal in de loop van de komende dagen wel verdwijnen.
Vandaag is dus alweer de tweede dag, ik heb een slechte nacht gehad, ben rond 2 uur wakker geworden en kon de eerste 1,5 uur niet meer in slaap komen en had erge hoofdpijn. Na 2 paracetamolletjes wel weer in slaap gevallen maar vanmorgen werd ik dus natuurlijk ontzettend misselijk wakker, ook dit is opgelost, de teamarts is er even geweest, verder niet zoveel aan gedaan maar ik knapte weer goed op.
Vanmiddag heb ik nog even geschoten, dit ging weer erg goed. Vrijdag gaan we door naar beijing, de meeste andere ploegen zijn daar dan al en natuurlijk Rob, mijn ouders en Mike...... erg leuk en dan kan het feest beginnen.
Verder heb ik de eerste dag van de trainingsweek in Korea er al opzitten. We zitten in een leuk hotel met veel sportfaciliteiten om ons heen, er is echt van alles te doen. De stad waar we zitten heet Chuncheong.
Ook op de eerste dag al even geschoten, in ieder geval gingen alle pijlen rechtuit en raakten het bord, verder weet ik niet zo goed hoe het was, ik heb het gevoel van watten in m'n hoofd, dit komt door de jetlag en zal in de loop van de komende dagen wel verdwijnen.
Vandaag is dus alweer de tweede dag, ik heb een slechte nacht gehad, ben rond 2 uur wakker geworden en kon de eerste 1,5 uur niet meer in slaap komen en had erge hoofdpijn. Na 2 paracetamolletjes wel weer in slaap gevallen maar vanmorgen werd ik dus natuurlijk ontzettend misselijk wakker, ook dit is opgelost, de teamarts is er even geweest, verder niet zoveel aan gedaan maar ik knapte weer goed op.
Vanmiddag heb ik nog even geschoten, dit ging weer erg goed. Vrijdag gaan we door naar beijing, de meeste andere ploegen zijn daar dan al en natuurlijk Rob, mijn ouders en Mike...... erg leuk en dan kan het feest beginnen.
vrijdag 29 augustus 2008
woensdag 27 augustus 2008
Hallo allemaal,
Vandaag, 3 dagen voor vertrek. ik begin de laatste dagen al wat nerveus te worden, wat korter aan (volgens Rob dan he, ik vind het zelf nog wel meevallen). Dit keer, in tegenstelling tot de vorige keer naar Korea, ben ik zo goed als gepakt en gezakt. wat mij betreft kunnen we (Harrie de coach en ik) vertrekken.
Vrijdag om 18.40 vertrekt ons vliegtuig richting Korea. Daar zullen we dan een voorbereidend traningskamp hebben, we zitten daar in een luxe resorthotel met allerlei faciliteiten en op 5 september gaan we daar dan weer op het vliegtuig naar het paralympisch dorp.
Zaterdag 6 september is de grote opening, ik zal daar zelf niet bij zijn omdat dat teveel vraagt van mij mbt lang staan en veel lopen, Ik ben te bang dat ik dat moet bekopen met de volgende dagen last van m'n benen of helemaal niet meer kunnen lopen, dit kan natuurlijk niet omdat ik dinsdag 9 september mag beginnen met mijn plaatsingsrondes. In plaats van erbij zijn, gaan we gezamelijk met Harrie, Rob (mijn partner), mijn ouders en Mike (mijn trainingsmaatje) in het Holland house kijken naar de opening.
Maar eerst nog de laatste 2,5 dag de laatste dingetjes inpakken, het gaat dan vooral om de ..... oh ja dingen en om de ....dit kan dan ook nog wel mee ... gevalletjes. Morgen (woensdag) eerst nog maar even naar het bloemencorso kijken dat hier in ons dorp komt met, als ik het goed begrepen heb nog een geinige paralympische verrassing. Daarna is hier de komende dagen groot volksfeest, ik hoop dat ik er niet teveel last van heb omdat wij in de buurt van het feestterrein wonen.
groet Eliane
groet Eliane
woensdag 23 juli 2008
IPC toernooi Tsjechie
Hallo allemaal,
Afgelopen week ben ik in Tsjechie geweest voor een internationaal toernooi van paralympische schutters. We zijn daar vorige week zondag naar vertrokken met de auto. De eerste dagen hebben we getraind, dit verliep erg goed.
Woensdags hebben we een vrije dag gehad en zijn 'ons dorp' wat gaan verkennen. We zaten in een erg oud dorpje met een rijke geschiedenis. Vanaf 1500 tot heden heeft het zo'n 5 eigenaren gekend die allemaal hun eigen sporen hebben nagelaten en hun stempel op het dorp hebben gedrukt. Het dorp lag bovenop een berg, had een flinke dikke stadsmuur en natuurlijk een kasteel, kerkje en toeganspoorten, elk op 1 hoek van de bergtop. Leuk aan het dorp was dat het in een 4-kant gebouwd was en dat de gebouwen die binnen die muren gezet zijn, net onder een andere hoek neergezet zijn zodat je een gedraaid vierkant in een groter vierkant had. Dit had vroeger als effect dat je je er slecht kon orienteren en dat de stad in staat was om veel verstophoekjes te maken die nooit te vinden zijn. Ik vond het een erg leuk stadje!
Maargoed, het ging natuurlijk allemaal om de wedstrijden. Op vrijdag was de opening, de burgemeester van de stad en de direkteur van het sportcomplex hielden een toespraak tegen de sporters en begeleiders die er waren. We werden officieel achter ons 'landenbord' geplaatst en werden door hen omgeroepen en welkom geheten op het toernooi, Daarna was er nog gelegenheid om in te schieten en om 10.00 uur startte het toernooi. We moesten 2 series schieten van 36 pijlen op 70 meter. De eerste serie begon erg goed maar halverwege kreeg ik opeens last van zenuwbibbers - errrrrug lastig - en verknoeide een beetje de rest van deze serie. Ik schoot slechts 252 punten bij elkaar terwijl ik rond de 285 a 290 zou moeten uitkomen. Hierna hadden we een korte pauze van 15 minuten en begonnen we aan de 2e serie. Deze serie heb ik goed geschoten, totaal behaald van 284 punten wat mij op een totaal aantal punten bracht van 536 en toch nog een 2e plaats in de voorrondes. Die 2e plaats betekende dat ik een vrijstelling had van de eerste finalewedstrijden en dus de rest van de dag vrij was - alweer leuke dingen doen dus en bekijken van interessante weetjes - rot hé ;-)
Zaterdag was dus de dag van de finales. De eerste 1/2 finale moest ik tegen een francaise in een rolstoel, vrijwel vanaf het begin liep ik van haar weg en in de 1 na laatste serie van 3 pijlen, stond ik al 10 punten voor en was ze ook nog eens te laat met schieten, zodat de gemiste pijl ook nog eens van haar totaaluitslag af ging. Ik won deze serie met 95 tegen 84. Hierdoor was ik in de finale gekomen, ik moest nu tegen een tsjechische dame in rolstoel schieten. Zij had in de 1/2 finale ook gewonnen met precies 95 punten. We begonnen aan de eerste 3 pijlen en meteen kwam ik al 4 punten achter te staan, dit betekende dat ik ook voor de volgende 3 pijlen moest beginnen en meteen een score neer moest zetten. Ik heb de hele finale achter haar aan gejaagd, kwam op een gegeven moment op slechts 1 punt achterstand, die ik vervolgens meteen weer verspeelde door weer 4 punten achter te komen. Tot in de laatste ronde- we eindigden met een gelijkstand van 82-82, dit zijn maar matige punten, ook bij ons. Door deze gelijkstand moesten we een shoot off schieten: dit betekent om en om een pijl schieten en wie dan de hoogste score heeft, heeft gewonnen. Ik moest beginnen omdat ik ook aan het begin van de finale was begonnen. Ik schoot een 9 en zij schoot een 6 na, hierdoor heb ik het toernooi gewonnen!!
De prijsuitreiking was geinig. GOUD voor NEDERLAND, ZILVER voor TSJECHIE en BRONS voor FRANKRIJK
Die avond hebben we traditioneel gezellig afgesloten met een etentje met alle sporters, het was een gezellige avond, leuke reis en spannende wedstrijd - vraag maar aan de coach;-)
groetjes en tot de volgende keer, Eliane
Afgelopen week ben ik in Tsjechie geweest voor een internationaal toernooi van paralympische schutters. We zijn daar vorige week zondag naar vertrokken met de auto. De eerste dagen hebben we getraind, dit verliep erg goed.
Woensdags hebben we een vrije dag gehad en zijn 'ons dorp' wat gaan verkennen. We zaten in een erg oud dorpje met een rijke geschiedenis. Vanaf 1500 tot heden heeft het zo'n 5 eigenaren gekend die allemaal hun eigen sporen hebben nagelaten en hun stempel op het dorp hebben gedrukt. Het dorp lag bovenop een berg, had een flinke dikke stadsmuur en natuurlijk een kasteel, kerkje en toeganspoorten, elk op 1 hoek van de bergtop. Leuk aan het dorp was dat het in een 4-kant gebouwd was en dat de gebouwen die binnen die muren gezet zijn, net onder een andere hoek neergezet zijn zodat je een gedraaid vierkant in een groter vierkant had. Dit had vroeger als effect dat je je er slecht kon orienteren en dat de stad in staat was om veel verstophoekjes te maken die nooit te vinden zijn. Ik vond het een erg leuk stadje!
Maargoed, het ging natuurlijk allemaal om de wedstrijden. Op vrijdag was de opening, de burgemeester van de stad en de direkteur van het sportcomplex hielden een toespraak tegen de sporters en begeleiders die er waren. We werden officieel achter ons 'landenbord' geplaatst en werden door hen omgeroepen en welkom geheten op het toernooi, Daarna was er nog gelegenheid om in te schieten en om 10.00 uur startte het toernooi. We moesten 2 series schieten van 36 pijlen op 70 meter. De eerste serie begon erg goed maar halverwege kreeg ik opeens last van zenuwbibbers - errrrrug lastig - en verknoeide een beetje de rest van deze serie. Ik schoot slechts 252 punten bij elkaar terwijl ik rond de 285 a 290 zou moeten uitkomen. Hierna hadden we een korte pauze van 15 minuten en begonnen we aan de 2e serie. Deze serie heb ik goed geschoten, totaal behaald van 284 punten wat mij op een totaal aantal punten bracht van 536 en toch nog een 2e plaats in de voorrondes. Die 2e plaats betekende dat ik een vrijstelling had van de eerste finalewedstrijden en dus de rest van de dag vrij was - alweer leuke dingen doen dus en bekijken van interessante weetjes - rot hé ;-)
Zaterdag was dus de dag van de finales. De eerste 1/2 finale moest ik tegen een francaise in een rolstoel, vrijwel vanaf het begin liep ik van haar weg en in de 1 na laatste serie van 3 pijlen, stond ik al 10 punten voor en was ze ook nog eens te laat met schieten, zodat de gemiste pijl ook nog eens van haar totaaluitslag af ging. Ik won deze serie met 95 tegen 84. Hierdoor was ik in de finale gekomen, ik moest nu tegen een tsjechische dame in rolstoel schieten. Zij had in de 1/2 finale ook gewonnen met precies 95 punten. We begonnen aan de eerste 3 pijlen en meteen kwam ik al 4 punten achter te staan, dit betekende dat ik ook voor de volgende 3 pijlen moest beginnen en meteen een score neer moest zetten. Ik heb de hele finale achter haar aan gejaagd, kwam op een gegeven moment op slechts 1 punt achterstand, die ik vervolgens meteen weer verspeelde door weer 4 punten achter te komen. Tot in de laatste ronde- we eindigden met een gelijkstand van 82-82, dit zijn maar matige punten, ook bij ons. Door deze gelijkstand moesten we een shoot off schieten: dit betekent om en om een pijl schieten en wie dan de hoogste score heeft, heeft gewonnen. Ik moest beginnen omdat ik ook aan het begin van de finale was begonnen. Ik schoot een 9 en zij schoot een 6 na, hierdoor heb ik het toernooi gewonnen!!
De prijsuitreiking was geinig. GOUD voor NEDERLAND, ZILVER voor TSJECHIE en BRONS voor FRANKRIJK
Die avond hebben we traditioneel gezellig afgesloten met een etentje met alle sporters, het was een gezellige avond, leuke reis en spannende wedstrijd - vraag maar aan de coach;-)
groetjes en tot de volgende keer, Eliane
vrijdag 20 juni 2008
hallo allemaal,
er zijn alweer veel dingen gebeurd en ik ben alweer een hoop informatie rijker. om alles in chronologische volgorde te plaatsen zal misschien wat lastiger zijn maar ik zal het eens proberen.
al deze informatie (een kopie van dit bericht) staat vanaf vandaag ook op mijn blog : http://elianesalden.blogspot.com/ hierop komen alle berichten, ook zal ik daar wat foto's ed opzetten in de toekomst.
hier gaatiedan,
op 8 juni heb ik dus mijn kwalificatie geschoten, hierbij was het NOC*NSF ook aanwezig met een filmer, zie kwalificatiebericht op de site van sport.nl: http://www.sport.nl/psbeijing/videosopwegnaarbeijing/?channel=psbeijing en op de site van de handboogbond: http://www.handboogsport.nl/frontpage/view.php?newsID=599
vanaf de daaropvolgende week zijn er veel gesprekken geweest over de nu te volgen planning, wat moet er allemaal geregeld worden, wat heb ik nog nodig en hoe gaat de planning eruit zien.
allereerst heb ik nu een aantal geplande wedstrijden en activiteiten:
zaterdag 28 juni schiet ik in Baarschot (brabant) een volledige FITA wedstrijd, dit bestaat uit 4 afstanden x 36 pijlen = 144 pijlen gedurende een volledige dag over de afstanden 70,60,50 en 30 meter. ik hoop (deze dag) dit jaar nog mijn 1200 ster te halen.
donderdag 3 juli ga ik met Rob en mijn ouders naar het sportcentrum in Almere voor de officiele overdracht van de sporters aan de chefs de missions van het NOC*NSF
in het weekend van 5 en 6 juli schiet ik het NK in schijndel (ook al brabant), de coach hoopt dat ik daar bij de 1e 8 eindig zodat ik niet alleen zaterdag de FITA maar ook zondag de finalerondes ga schieten...... ben benieuwd...
van 13 tot en met 20 juli gaan we (coach Harry en vriendin Monica, Rob en ik) een week lang naar tsjechie voor een internationaal toernooi voor aangepaste sporten, hier kom ik dan een aantal concurentes van me tegen uit polen en misschien griekenland en/of andere landen. de hoofdconcurenten zitten in Engeland, China en Korea, waarschijnlijk zullen zijn niet aanwezig zijn.
na tsjechie heb ik nog 2 wedstrijden in nederland. op 2-3 augustus opnieuw in Schijndel en op 17 augustus nog 1 in Amersfoort.
op 29 augustus zal ik, samen met Harry op het vliegtuig stappen richting Korea, we gaan daar naartoe als voorbereiding op de paralympics. we zitten daar samen met een aantal andere sporters voor Beijing in een ZEEEEEER luxe hotel met trainingsfaciliteiten, hobby faciliteiten en een complete medische staf van het NOC*NSF.
5 (?) september zullen we vanuit Korea vertrekken naar Beijing, naar het olympisch dorp
als het goed is zijn Rob, mijn ouders en mijn trainingsmaatje Mike daar dan al aanwezig, zij zullen de volledige paralympische spelen ook doorbrengen in Beijing vanaf 2 september tot 17 september - GOED HÉ!
vanaf 9 september begin ik met de wedstrijden, op die dag wordt er 2 x 36 pijlen geschoten op 70 meter (= olympische afstand, dus de enige afstand die ik daar zal schieten). dit zijn de voorrondes waaruit een ranking zal komen.
10 september zijn de eerste finalerondes, vanaf die dag schieten we 12 pijlen 1 tegen 1, diegene die wint gaat door naar de volgende finaleronde, voor de verliezer zijn de paralympics voorbij. die finalerondes duren door tot zaterdag 13 september, dan zijn de eindfinales om de medailles en zal ook de medailleuitreiking zijn.
op 17 september is de afsluiting van de paralympische spelen en we zullen dan de 18e terug gaan naar huis.
groetjes, Eliane
er zijn alweer veel dingen gebeurd en ik ben alweer een hoop informatie rijker. om alles in chronologische volgorde te plaatsen zal misschien wat lastiger zijn maar ik zal het eens proberen.
al deze informatie (een kopie van dit bericht) staat vanaf vandaag ook op mijn blog : http://elianesalden.blogspot.com/ hierop komen alle berichten, ook zal ik daar wat foto's ed opzetten in de toekomst.
hier gaatiedan,
op 8 juni heb ik dus mijn kwalificatie geschoten, hierbij was het NOC*NSF ook aanwezig met een filmer, zie kwalificatiebericht op de site van sport.nl: http://www.sport.nl/psbeijing/videosopwegnaarbeijing/?channel=psbeijing en op de site van de handboogbond: http://www.handboogsport.nl/frontpage/view.php?newsID=599
vanaf de daaropvolgende week zijn er veel gesprekken geweest over de nu te volgen planning, wat moet er allemaal geregeld worden, wat heb ik nog nodig en hoe gaat de planning eruit zien.
allereerst heb ik nu een aantal geplande wedstrijden en activiteiten:
zaterdag 28 juni schiet ik in Baarschot (brabant) een volledige FITA wedstrijd, dit bestaat uit 4 afstanden x 36 pijlen = 144 pijlen gedurende een volledige dag over de afstanden 70,60,50 en 30 meter. ik hoop (deze dag) dit jaar nog mijn 1200 ster te halen.
donderdag 3 juli ga ik met Rob en mijn ouders naar het sportcentrum in Almere voor de officiele overdracht van de sporters aan de chefs de missions van het NOC*NSF
in het weekend van 5 en 6 juli schiet ik het NK in schijndel (ook al brabant), de coach hoopt dat ik daar bij de 1e 8 eindig zodat ik niet alleen zaterdag de FITA maar ook zondag de finalerondes ga schieten...... ben benieuwd...
van 13 tot en met 20 juli gaan we (coach Harry en vriendin Monica, Rob en ik) een week lang naar tsjechie voor een internationaal toernooi voor aangepaste sporten, hier kom ik dan een aantal concurentes van me tegen uit polen en misschien griekenland en/of andere landen. de hoofdconcurenten zitten in Engeland, China en Korea, waarschijnlijk zullen zijn niet aanwezig zijn.
na tsjechie heb ik nog 2 wedstrijden in nederland. op 2-3 augustus opnieuw in Schijndel en op 17 augustus nog 1 in Amersfoort.
op 29 augustus zal ik, samen met Harry op het vliegtuig stappen richting Korea, we gaan daar naartoe als voorbereiding op de paralympics. we zitten daar samen met een aantal andere sporters voor Beijing in een ZEEEEEER luxe hotel met trainingsfaciliteiten, hobby faciliteiten en een complete medische staf van het NOC*NSF.
5 (?) september zullen we vanuit Korea vertrekken naar Beijing, naar het olympisch dorp
als het goed is zijn Rob, mijn ouders en mijn trainingsmaatje Mike daar dan al aanwezig, zij zullen de volledige paralympische spelen ook doorbrengen in Beijing vanaf 2 september tot 17 september - GOED HÉ!
vanaf 9 september begin ik met de wedstrijden, op die dag wordt er 2 x 36 pijlen geschoten op 70 meter (= olympische afstand, dus de enige afstand die ik daar zal schieten). dit zijn de voorrondes waaruit een ranking zal komen.
10 september zijn de eerste finalerondes, vanaf die dag schieten we 12 pijlen 1 tegen 1, diegene die wint gaat door naar de volgende finaleronde, voor de verliezer zijn de paralympics voorbij. die finalerondes duren door tot zaterdag 13 september, dan zijn de eindfinales om de medailles en zal ook de medailleuitreiking zijn.
op 17 september is de afsluiting van de paralympische spelen en we zullen dan de 18e terug gaan naar huis.
groetjes, Eliane
dinsdag 10 juni 2008
even voorstellen
hallo,
Ik ben Eliane Salden, geboren op 14 november 1973 te Enschede. In 1996 ben ik getrouwd met Rob en we wonen in Rekken, Gelderland.
We hebben 3 honden, Kira, Benthe en Renske, 3 nederlandse schapendoezen waar we een kennel voor hebben - Robeliane de la Foret - en af en toe een nestje mee fokken. Hopenlijk lukt dat ook nog dit jaar met Benthe.
We hebben met z'n allen - en dan bedoel ik ook de honden - een aantal leuke hobby's 1 daarvan is motorrijden. we zijn in het bezit van 2 goldwings1800, 1 gele met zijspan, van Eliane, daar zitten de honden altijd in, en 1 rode 'van het eerste uur', deze is van Rob, we zijn de afgelopen jaren op veel treffens geweest door heel europa.
Onze andere hobby doen we pas sinds kort, is handboogschieten. Dit doen we beiden pas sinds 2006. We wilden graag een leuke activiteit gaan doen op 1 van onze weinige vrije avonden en zijn gestart bij de haaksbergsche schutterij, daar werd al snel aangegeven dat ik talent zou hebben en dat ik me zou moeten laten keuren ivm mijn aangeboren heupafwijking om in aanmerking te komen voor de aangepaste sport (gehandicapten). Begin 2007 ben ik hierdoor bij de B-selectie van de kernploeg aangepaste sporten terecht gekomen, dit team werd getraind door de bondscoach H Jacobs, die inderdaad wel geinteresseerd was in mijn schieten. Vanaf dat moment is alles erg snel gegaan en is de hobby topsport geworden.
In Juli 2007 had ik mijn eerste internationale uitzending naar Engeland - stoke mandeville - voor een grand prix toernooi, ik heb me daar, vanwege de zenuwen, gebrek aan ervaring en mijn niveau van dat moment als 1 na laatste geplaatst, slechts met het geluk dat de laatste uitgevallen was vanwege een blessure. Hierdoor leek het erop dat ik dat jaar niet meer internationaal meegenomen zou gaan worden.
Dit tij keerde toch weer toen ik op het NK in Haaksbergen mijn 1100 ster schoot en dit was voor de bondscoach en de bond toch voldoende om mij uit te nodigen en mee te nemen in september naar het WK in Korea waar ik als 6e eindigde.
Vanaf die tijd is Rob, mijn partner, ook meer zijn aandacht gaan verleggen van zelf boogschieten naar het coachen en trainen van mij. Inmiddels is hij mijn personal coach en trainer in samenwerking met de bondscoach.
De plaatsing in Korea gaf mij vanuit het IPC een ticket om naar de paralympische spelen te mogen in Beijing 2008, om dit ticket verzilverd te krijgen moest ik alleen in 2008 op 2 aangewezen landelijke toernooien een limiet schieten op de 70 meter. deze limiet was 283 punten. in Purmerend is me dit niet gelukt maar afgelopen weekend 8 juni heb ik op de wedstrijd in Asten 290 punten geschoten, dit was voldoende om nu toch nog mee te gaan naar Beijing 2008.
Ik ben Eliane Salden, geboren op 14 november 1973 te Enschede. In 1996 ben ik getrouwd met Rob en we wonen in Rekken, Gelderland.
We hebben 3 honden, Kira, Benthe en Renske, 3 nederlandse schapendoezen waar we een kennel voor hebben - Robeliane de la Foret - en af en toe een nestje mee fokken. Hopenlijk lukt dat ook nog dit jaar met Benthe.
We hebben met z'n allen - en dan bedoel ik ook de honden - een aantal leuke hobby's 1 daarvan is motorrijden. we zijn in het bezit van 2 goldwings1800, 1 gele met zijspan, van Eliane, daar zitten de honden altijd in, en 1 rode 'van het eerste uur', deze is van Rob, we zijn de afgelopen jaren op veel treffens geweest door heel europa.
Onze andere hobby doen we pas sinds kort, is handboogschieten. Dit doen we beiden pas sinds 2006. We wilden graag een leuke activiteit gaan doen op 1 van onze weinige vrije avonden en zijn gestart bij de haaksbergsche schutterij, daar werd al snel aangegeven dat ik talent zou hebben en dat ik me zou moeten laten keuren ivm mijn aangeboren heupafwijking om in aanmerking te komen voor de aangepaste sport (gehandicapten). Begin 2007 ben ik hierdoor bij de B-selectie van de kernploeg aangepaste sporten terecht gekomen, dit team werd getraind door de bondscoach H Jacobs, die inderdaad wel geinteresseerd was in mijn schieten. Vanaf dat moment is alles erg snel gegaan en is de hobby topsport geworden.
In Juli 2007 had ik mijn eerste internationale uitzending naar Engeland - stoke mandeville - voor een grand prix toernooi, ik heb me daar, vanwege de zenuwen, gebrek aan ervaring en mijn niveau van dat moment als 1 na laatste geplaatst, slechts met het geluk dat de laatste uitgevallen was vanwege een blessure. Hierdoor leek het erop dat ik dat jaar niet meer internationaal meegenomen zou gaan worden.
Dit tij keerde toch weer toen ik op het NK in Haaksbergen mijn 1100 ster schoot en dit was voor de bondscoach en de bond toch voldoende om mij uit te nodigen en mee te nemen in september naar het WK in Korea waar ik als 6e eindigde.
Vanaf die tijd is Rob, mijn partner, ook meer zijn aandacht gaan verleggen van zelf boogschieten naar het coachen en trainen van mij. Inmiddels is hij mijn personal coach en trainer in samenwerking met de bondscoach.
De plaatsing in Korea gaf mij vanuit het IPC een ticket om naar de paralympische spelen te mogen in Beijing 2008, om dit ticket verzilverd te krijgen moest ik alleen in 2008 op 2 aangewezen landelijke toernooien een limiet schieten op de 70 meter. deze limiet was 283 punten. in Purmerend is me dit niet gelukt maar afgelopen weekend 8 juni heb ik op de wedstrijd in Asten 290 punten geschoten, dit was voldoende om nu toch nog mee te gaan naar Beijing 2008.
Abonneren op:
Posts (Atom)
